Γερνάω. Δεν το λέει μόνο η ταυτότητα, το λένε και κάτι εβδομάδες σαν κι αυτή που πέρασα. Πρώτα και κύρια, γιατί καταλαβαίνω πως αναρρώνω δυσκολότερα. Από το… οτιδήποτε! Είτε αυτό είναι ένας πονόδοντος, που με αφήνει με ένα δόντι λιγότερο στο φινάλε του είτε αυτό είναι ένα κρύωμα που με κρατάει κρεβατωμένο πέντε μέρες τώρα.
Το δεύτερο; Αντιλαμβάνομαι διαφορετικά την έννοια του χρήματος. Καλή η μπαζιά του περασμένου weekend, με το διπλό της Ξάνθης και το πέναλτι στην Τούμπα, δεν λέω, αλλά δεν με ενθουσίασε. Λες και το έβλεπα να ‘ρχεται ένα πράγμα. Πάρε λοιπόν κατακούτελα ένα 200αρι στον οδοντογιατρό για ξεκίνημα, πάρε και ένα άλλο 300αρι για δίσκο στο αυτοκίνητο και από το μεγαλείο, κύλησα στα δανεικά.
Δεν γ***ται όμως. Κύκλος είναι όλα. Και τα φράγκα και οι αφραγκίες και οι καλές οι μπάζες και οι επικοί κουβάδες. Το κόβω εδώ όμως γιατί όπως το πάω, με βλέπω να απλώνομαι στον καναπέ και να κάνω vlog αντί για blog συζητώντας για την κρίση της μέσης ηλικίας που μου χτυπάει την πόρτα.
Αλλά, τώρα που το ξανασκέφτομαι, ίσως και να είναι προτιμότερο. Μα στ’ αλήθεια, να προτείνω/παίξω κάτι από τα σημερινά της Super League; Πάνω απ’ όλα έμπνευση το ποντάρισμα. Σόρι λοιπόν κιόλας, αλλά το Πανιώνιος – ΟΦΗ και Παναιτωλικός – Λαμία, δεν μου δίνουν καμία.
Ναι, τα προφανή καταγράφονται και στα ρεπορτάζ, αλλά ως εκεί. Κάτι παραπάνω, δεν βλέπω στοιχηματικά. Θα τα χαζέψω με προσοχή (και ειδικά στο Αγρίνιο για να δω γιατί στο καλό φώναζε όλη την εβδομάδα ο Παναιτωλικός για τον ορισμό του Τζήλου…) και θα περιμένω τα αυριανά.
Εκεί, ναι. Μέχρι και από τον καναπέ θα σηκωθώ…
Ες αύριον λοιπόν…
