Τα έχουμε πει. Σε αυτό το Παγκόσμιο όλοι δουλεύουν για τον Μαστροβάγγο. Τόσο που δεν ξέρω αν θα μιλήσω πρώτα για τα υπέροχα και εξωφρενικά που είδαμε χθες ή για την ιστορία εκδίκησης που ετοιμάζεται να εκτυλιχθεί σήμερα στην Αραβική; Θα αλλάξω λίγο τη δομή ενός τυπικού blog Μαστροβάγγου και θα τα πάρω ανά όμιλο, τηρώντας τη βασική αρχή του stand up comedy. Το καλύτερό σου κείμενο μπαίνει στο τέλος, το δεύτερο καλύτερο το μπουμπουνάς στην αρχή και όλα τα λιμά κλείνονται ενδιάμεσα σαν σάντουιτς. Πόσο το αγαπώ το Μουντιάλ!
ΠΡΟΣΦΟΡΑ* ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΕΠΙΠΕΔΟΥ! ΔΩΡΕΑΝ, ΧΩΡΙΣ ΚΑΤΑΘΕΣΗ!
Τι είδαμε στον 5ο Όμιλο
Από τις 9 το βράδυ, δικιά μας ώρα, μέχρι τις έντεκα παρά και το τέλος των αγώνων του ομίλου, η βαθμολογία και η σειρά πρόκρισης άλλαξαν περισσότερες φορές από όσα κανάλια άλλαζε ο πατέρας μας τη δεκαετία του 1990, στην αρχή της ιδιωτικής τηλεόρασης, όταν έπεφταν διαφημίσεις.
Ξέρετε για ποιο είδος ζάπινγκ μιλάω. Για αυτό που τα κανάλια αλλάζουν μηχανικά, χωρίς να παρακολουθείς πραγματικά. Που πηγαίνεις από κρατικό σε ιδιωτικό και από δορυφορικό σε «χιόνια» με την ίδια απάθεια. Και στο χέρι του μπαμπά ήταν εκείνο το τηλεκοντρόλ που είχε και κουμπιά για να χειρίζεται το βίντεο και ήταν τυλιγμένο με σελοφάν. Σε αυτήν την περίπτωση, βέβαια, δεν λέγεται τηλεκοντρόλ, αλλά «κομπιούτερ».
Ποτέ δεν ήξερες ποιο κανάλι, ποια στάση σε αυτό το ταξίδι, θα κέρδιζε την προσοχή του μπαμπά. Καμιά φορά δεν ήταν ούτε η ΕΡΤ, ούτε ο ΑΝΤ1 και το Mega, ούτε το TV5 Monde. Ήταν κάποιο περίεργο κανάλι, όπως το SevenX και το Tempo. Αυτό το κανάλι έπαιξε για τρία λεπτά χθες, στο διάστημα που Ισπανία και Γερμανία έμεναν εκτός και προκρίνονταν Ιάπωνες και Κοσταρικανοί.
Τελικά η ταινία Τσακ Νόρις που έδειχνε το παρακμιακό κανάλι δεν έμεινε στην οθόνη. Δεν πήγαμε ούτε στο πολύ προφανές όμως. Το RAI Uno είχε Una Matina και βάλαμε να δούμε. Δηλαδή προκρίναμε την Ιαπωνία με την Ισπανία. Έξω οι Γερμανοί από τους ομίλους, για δεύτερο σερί Παγκόσμιο.
Το παρατράβηξα με την παρομοίωση με την τηλεόραση, οπότε θα γίνω λίγο πιο πεζός. Δεν λέω ότι οι Ισπανοί κάθισαν να χάσουν για να επιλέξουν αντίπαλο. Αλλά δεν λέω πως δεν το έκαναν κιόλας. Τους έτσουξε λιγάκι όταν η Κόστα Ρίκα έκανε το 2-1. Αλλά όταν έβαλαν τα γκολ οι Γερμανοί και περνούσαν όμορφα και ωραία ως δεύτεροι, τότε θυμήθηκαν ότι έχουν αφήσει την παέγια στη φωτιά, ήταν και η ώρα για τη σιέστα τους… Πού να τρέχεις τώρα; Σιέστα κι άσ’ τα.
Με αυτά και μ’ αυτά, οι Ισπανοί πέφτουν πάνω στο Μαρόκο και μετά αντιμετωπίζουν δυνητικά την Πορτογαλία για πρόκριση στην τετράδα. Γλιτώνεις Αργεντινές, γλιτώνεις Βραζιλίες. Τώρα πολύ θέλω να τους την κάνει το Μαρόκο. Να το δω να πιάνει τον ταύρο απ’ τα κέρατα…
Τι είδαμε στον 6ο όμιλο
Όπως και στον 5ο Όμιλο, στον 6ο προκρίθηκαν οι ομάδες που ήθελα. Όχι εξ αρχής, αλλά αφότου είδα αυτό το πράγμα που λέγεται εθνική Βελγίου. Ένα τσούρμο ετερόκλητοι τύποι, που δεν μπορούν να συνεννοηθούν ούτε για να παραγγείλουν πίτσα, όχι για να συνεργαστούν στο γήπεδο. Πολύ ταλέντο χαμένο.
Αυτή η εθνική Βελγίου έχει περισσότερο ταλέντο από τους Κροάτες. Αλλά η Κροατία είναι ομάδα. Έχει τσαγανό και μπέσα, λέξεις που δεν μεταφράζονται στα φραγκολεβαντίνικα, γιατί τις βγάζει μόνο μια ελληνική ψυχή. Τώρα θα πείτε ότι το τσαγανό έχει προέλευση τούρκικη και η μπέσα αλβανική. Εξυπνάδες, θα πω εγώ…
Ο καλύτερος των Κροατών δεν ήταν ο Μόντριτς, δεν ήταν ο Πέρισιτς, δεν ήταν ο Κράμαριτς. Ήταν ο Ρομέλου Λουκάκου, αυτή η μπριζόλα με πόδια, για να δανειστώ μια ατάκα ενός καλού φίλου που αν δεχτεί να αρθεί η ανωνυμία του θα παραθέσω το όνομά του αύριο.
Aπό τον Λουκάκου θα ήταν προτιμότερο να είχε ζητηθεί η συμμετοχή του σεφ Γιάννη Λουκάκου. Ακόμα και αν δεν έβαζε ούτε αυτός μία από τις τρεις φάσεις που του σερβιρίστηκαν σε άδειο τέρμα, θα ήταν πιο χρήσιμος στο ξενοδοχείο της αποστολής. Θα έφτιαχνε εκεί καμιά καρμπονάρα, κανένα χοιρινό πρασοσέλινο, κανένα γιουβαρλάκι, που μου έχουν μάθει στην τηγανητή πατάτα με σος ραφιγκότ τα Βελγάκια.
Για το δε Μαρόκο θα τα πούμε σε λίγες μέρες, θα το αποθεώσουμε παρέα πριν παίξει με την Ισπανία. Αλλά είναι μακράν η καλύτερη από τις αφρικανικές ομάδες, που σε αυτό το Παγκόσμιο κλέβουν τις εντυπώσεις ούτως ή άλλως. Όμως έχω πολυλογήσει ήδη και (μεταξύ μας) το ματς με τον Καναδά το έβλεπα κλεφτά. Το Βέλγιο – Κροατία ήταν από τα καλύτερα 0-0 που έχω δει στη μίζερη ζωή μου.
Προγνωστικά 7ου ομίλου
Προειδοποιώ ότι τον 7ο όμιλο θα τον ξεπετάξω. Το ζουμί είναι στα άλλα ματς. Οπότε πριν φτάσουμε στο κυρίως πιάτο, ας πάρουμε ένα ορεκτικό από προγνωστικά Μουντιάλ. Ορίστε, ακόμα τον Λουκάκο και τα πιάτα του έχω στο μυαλό μου.
Στο Σερβία – Ελβετία όλο το κλου είναι εκτός γηπέδου. Έχει γίνει της μουρλής με τις φήμες ότι ο Ντούσαν Βλάχοβιτς είχε μια κάπως πιο στενή σχέση με την κυρία του δεύτερου τερματοφύλακα Πρέντραγκ Ράικοβιτς. Είτε είναι αλήθεια είτε είναι ψέματα, έχει δημιουργηθεί τόση αναταραχή στα αποδυτήρια των Σέρβων, που σε λίγο περιμένω τον Τεόντοσιτς και τον Κρστιτς να ορμήξουν στον Φώτση και τον Μπουρούση, ενώ καμιά πενηνταριά νοματαίοι κρατάνε τον Σοφοκλή, γιατί αν ορμούσε δεν θα έμενε κολυμπηθρόξυλο.
Η Ελβετία είναι ομάδα σκληρή. Δεν δέχεται γκολ εύκολα. Δύο σε όλη την προκριματική φάση, ένα με τα χίλια ζόρια από κοτζάμ Βραζιλία. Κι αν οι Σέρβοι δεν σκοράρουν θα εκνευρίζονται. Κι αν εκνευριστούν θα κλοτσάνε. Κι έχεις και τα καλόπαιδα τον Τσάκα και τον Σατσίρι, τους Ελβετούς Κοσοβάρους, που θα θέλουν αίμα. Αυτό, περισσότερο από κάθε άλλο ματς, έχει όλα τα φόντα να γίνει κούγκι. Θα παραξενευτείτε αν βγουν δύο κόκκινες; Πάμε με τα όλα, λέμε.
Παράλληλα έχει Καμερούν – Βραζιλία. Μπροστά στο άλλο παιχνίδι του ομίλου, φοβάμαι ότι αυτό θα είναι πιο ανούσιο και από αντιπλημμυρικά έργα στην έρημο Γκόμπι. Μπορεί να έχει και οχτώ γκολ. Ποιος νοιάζεται;
Έχω ένα στοίχημα από αυτό το ματς. Είναι ώρα να εκπληρώσει το πεπρωμένο του ο Πιερ Κουντέ, ο άνθρωπος που έχει αναγάγει το δοκάρι σε επιστήμη. Αξίζει μια προσπάθεια στο δοκάρι σε αυτό το Μουντιάλ, πριν επιστρέψει στην Ελλάδα. Έχει λείψει στα γκολπόστ του Ρέντη, ο Πετράν.
Προγνωστικά 8ου ομίλου
Σε αυτόν τον όμιλο αναφερόταν ο τίτλος. Θα αφήσω όμως το καλό ματς για το τέλος. Γιατί, μεταξύ μας, το Νότια Κορέα – Πορτογαλία δεν θα το δουν ούτε στην Κοΐμπρα. Με δεύτερη ενδεκάδα ο Σάντος, που προκρίθηκε και κάνει… τουρισμό μέχρι τα νοκ άουτ. Θα παίξει λογικά ο Ρονάλντο για να ψάξει κάνα δυο γκολ. Μόνο να βρει γεμάτα την μπάλα αυτήν τη φορά, όχι μόνο με το τσουλούφι. Από ένστικτο πάω στο τελικό σκορ 2-2. Ωραία, ξεμπερδέψαμε. Γιατί κοντεύω να σκάσω τόση ώρα. Στο άλλο παιχνίδι θέλω να καταλήξω από την αρχή.
Το Γκάνα – Ουρουγουάη κλείνει μέσα του μια ιστορία εκδίκησης, που θα ζήλευαν ο ομηρικός Αχιλλέας, ο σεξπιρικός Άμλετ και ο Αστέρης από τον Σασμό.
Ήταν, θυμάμαι, Ιούλιος του 2010. Μουντιάλ στη Νότια Αφρική και ο νεαρός Μαστροβάγγος υπηρετούσε την πατρίδα κάπου στα σύνορα. Στα σύνορα Παλαιάς με Νέα Πεντέλη, καθότι προστάτης οικογενείας και καθώς η μαστορική είναι (φυσικά) παραϊατρική ειδικότητα. Στο ΚΨΜ κάτσαμε να δούμε το ματς της Γκάνας με την Ουρουγουάη, ή Ουραγουάη κατά τον Χρήστο, τον καλοκάγαθο καραβανά.
ΠΡΟΣΦΟΡΑ* ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΕΠΙΠΕΔΟΥ! ΔΩΡΕΑΝ, ΧΩΡΙΣ ΚΑΤΑΘΕΣΗ!
Ετοιμαζόμουν για αλλαγή στην πύλη, αλλά ήταν βαθιά στην παράταση και η Γκάνα ήταν μπροστά. O Ντόμινικ Αντίγια πήρε την κεφαλιά, νίκησε τον Μουσλέρα, αλλά πάνω στη γραμμή υπήρχε δεύτερος τερματοφύλακας. Ο Λούις Σουάρες δεν μίλησε αυτή τη φορά με τα δόντια του, αλλά με τις παλάμες. Σταμάτησε την μπάλα και δεν χρειαζόταν κανένα VAR, που ακόμα βρισκόταν μόνο στα μυαλά κάποιων τεχνοκρατών.
Πέναλτι και κόκκινη, κύριε Σουάρες. Την μπάλα έστησε στη βούλα ο Ασαμόα Γκιαν. Και την έστειλε στο οριζόντιο δοκάρι και άουτ. Τα πέναλτι τα είδα δύο ώρες μετά. Δεν ήθελα να «μπιφτεκιάσω» τον συνάδελφο στην πύλη. Η Ουρουγουάη προκρίθηκε και ο Σουάρες έγινε ο πιο μισητός άνθρωπος στην Γκάνα. «Δεν φταίω εγώ. Ας μην έχαναν το πέναλτι», είπε κυνικά και έξω απ’ τα δόντια ο Λουίς.
Πέρασαν 4.536 μέρες, όμως ήρθε η ώρα της Γκάνας για εκδίκηση. Τα Μαύρα Αστέρια δεν θέλουν να βάψουν απλά τις κουρτίνες στο χρώμα που μισούσε ο Σουάρες. Θέλουν να τον δουν να φεύγει ταπεινωμένος από το τελευταίο του Μουντιάλ. Για κάτι τέτοιες ιστορίες βλέπουμε μπαλίτσα.
Ξέρω ότι η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο. Αλλά μετά δώδεκα χρόνια, αυτό δεν είναι απλά κρύο. Είναι είτε σάπιο και τροφή για μύκητες, είτε ένα πολύ καλό παλαιωμένο ουίσκι.
Πριν περάσουμε στην επιλογή μου για το ματς, να καταγγείλω τους υπεύθυνους του Tipsters Battle που με ανάγκασαν να δώσω την επιλογή μου βιαστικά και νωρίς. Νίκη Γκάνας και over 1.5 είπα. Λάθος. Δεν είναι αυτό το σωστό στοίχημα, το πρόστυχο. Ψάχτηκα και αφού δεν βρήκα αυτό που έψαχνα, έκανα τα Bet Requests μου στη Novibet, αποκλειστικά για εσάς. Γιατί σας αγαπώ, βρε παλιόπαιδα.
Για όσους πιστεύουν ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται ως φάρσα, κατά το μαρξιστικό ρητό, έχουμε απόδοση του 501.00. Να πάρει κόκκινη ο Σουάρες και να χάσει πέναλτι η Γκάνα. Όσο για εκείνους που πιστεύουν στο κάρμα, το στοίχημα είναι ένα: νίκη Γκάνας και γκολ με πέναλτι. Και κατά προτίμηση στις καθυστερήσεις.
